همه دلبسته ی خویشیم کلیدی بفرست

آسمان از نفس افتاد نویدی بفرست
خانه ی مرگ شد این خاک، شهیدی بفرست

آسمان گور شد و گور...کفن ها را برد
عهد دیگر شد، تابوت جدیدی بفرست

آسمان ابر شد و قبر شد و دنیا مرد
آفتابی بده! باران امیدی بفرست

آفتابی که جگر سوخت بیابان ها را
دل مجنون مرا سایه ی بیدی بفرست

روز از نو شد و غم نو شد و نو شد روزی
نو بهاری برسان، مژده ی عیدی بفرست

چقدر با تو بگوییم رها کن ما را؟
همه دلبسته ی خویشیم کلیدی بفرست