به روز واقعه بردار ابروانت را

اگر تمام جهان رو به من قیام کند
نمی شود که از این سرزمین جدام کند

حرام باد به آن جنگجو، حریم وطن
که در ضیافت خون، فکر ننگ و نام کند

به روز واقعه بردار ابروانت را
که هر که آید، شمشیر در نیام کند

مگیر حال مرا تلخ روی من! که شراب
به کام دُردکشان خویش را حرام کند

شهید عشقم و در خورد دیدنت؛
مومن

پس از ادای تشهد به حق، سلام کند...