این تکّه استخوان پریشان، بهار کیست؟

افتاده در کنار خیابان خمار چیست؟
این تکّه استخوان پریشان بهار کیست؟

قدری بیا جلوتر و از خود سوال کن
آیا به آن جوان معطر شبیه نیست؟

در پشت این سراب دلی پلک می زند
دیوانه ی محبت جوشیده ی کسی است

تزریق مرگ در رگ این کوچه ی ملول
این عمرهای سوخته، شرحی شنیدنی است

من شرم دارم از غم امروز ای زمین
آه ای زمان! به خاطر فردا کمی بایست!